Water op de verkeerde plekken in een gebouw is een probleem dat kan leiden tot gezondheidsproblemen en dure reparaties. Ik interviewde Jarmo Tuppurainen over een experimenteel project dat test hoe goedkope, passieve RFID-sensoren kunnen helpen bij vochtmonitoring.
Ik ontmoette Jarmo, de technologiemanager van de Helsinki Metropolia University of Applied Sciences, op het toonaangevende evenement voor huizenmarkten in Helsinki ( Asuntomarkkinat ). Hij en zijn team hadden een indrukwekkende tentoonstelling van apparaten en constructies neergezet in de KIRA-digi-showroom.
Een KIRA-digi-experiment
Metropolia's is een van de 107 experimentele projecten die financiering hebben ontvangen van KIRA-digi . Het is het digitaliseringsprogramma van de Finse regering van 16 miljoen euro. Het programma streeft naar een open en interoperabel informatiebeheer-ecosysteem voor de gebouwde omgeving.
De universiteit heeft verschillende projecten op het gebied van gezonde gebouwen gesponsord. “Waterschade is een onvoorstelbaar groot probleem op het niveau van de nationale economie hier in Finland en elders. Het zorgt voor gezondheidsproblemen die erg duur zijn in de omgang ”, legt Jarmo uit. “Tot nu toe was het erg moeilijk en kostbaar om de bronnen van de problemen te lokaliseren. Je moet gaten in constructies boren of onbetrouwbare oppervlaktemeting gebruiken. "
Passieve RFID's als sensoren
Metropolia heeft een alternatieve oplossing getest die gebruikmaakt van passieve RFID-sensoren die in muren, daken en vloeren worden geplaatst. Deze meten vocht direct op de kritische plekken, bijvoorbeeld onder raamopeningen. Omdat de sensoren passief zijn, hebben ze geen batterij en daarom is hun levensduur erg lang. Een ander voordeel is dat de sensoren erg goedkoop zijn, een paar euro per stuk, en steeds goedkoper worden.
Jarmo zegt dat de technologie niet bepaald een recente innovatie is: “De methode die we testen, werd oorspronkelijk ontwikkeld door een Fins bedrijf, Vigilan, 10 jaar geleden, maar het sloeg toen niet aan. De laatste tijd heeft het Zweedse InviSense een vergelijkbare oplossing geïntroduceerd. Er zijn al meer dan 75.000 van hun sensoren geïnstalleerd. " Metropolia gebruikt RFID-sensoren van vier fabrikanten: Vigilan, InviSense, Smartrac en Siltanet. Elk van hen functioneert iets anders.
De sensoren bevinden zich onder de vochtisolatie van een constructie, daarom moet u ze tijdens de bouw installeren. Tot dusver is er geen praktische manier om ze in een reeds gebouwde structuur te implementeren. Als u echter uw badkamer achteraf inbouwt of renoveert, is het toevoegen van sensoren vrij eenvoudig. Het zijn als stickers die je op een muur plakt.
Een grote ROI
Bij sommige sensoren kun je hun gegevens uitlezen met een smartphone-app, zoals Jarmo aantoonde. “In een eengezinswoning heb je ongeveer 15 sensoren nodig in badkamers en 20 op buitenmuren. Voor smartphones leesbare tags kosten 15 euro per stuk. " In een rijtjes- of appartementenhuis is het aan te raden om een handscanner aan te schaffen die ergens tussen de 500 en 700 euro kost.
Metropolia had RFID-tags, scanners en drones tentoongesteld. Jarmo legde uit dat drones handig zijn voor het lezen van RFID-gegevens op moeilijk bereikbare plaatsen, zoals hoge plafonds. Sommige drones kunnen bijvoorbeeld autonoom binnenshuis navigeren op bouwplaatsen.
Jarmo denkt dat de bouwklant, de betaler, de grootste prikkel heeft om vochtsensoren te laten plaatsen. Aannemers kunnen er ook van profiteren, omdat ze kunnen bepalen hoe goed onderaannemers hun werk doen. Verzekeringsmaatschappijen hebben een manier om na te gaan waar en wanneer er schade is opgetreden en wie mogelijk de verantwoordelijke partij is.
Huizenkopers en verkopers kunnen de technologie ook gebruiken. Als u een huis verkoopt of koopt, is het geruststellend om voor een aankoop de werkelijke staat van badkamers of daken te kennen. Vooral in Finland zijn huizenkopers vaak bereid om naar de rechter te stappen om een korting op de aankoopprijs te krijgen nadat ze naar verluidt schimmel of vocht in hun nieuwe huis hebben ontdekt.
Het eerste experimentele passieve RFID-project van Metropolië richt zich op technologie en de haalbaarheid ervan. De universiteit meldde zich aan en kreeg financiering voor een tweede project dat onderzoekt hoe sensordata van verschillende fabrikanten kunnen worden geharmoniseerd en omgezet in een Building Information Model (BIM).
Maak contact met Jarmo Tuppurainen op LinkedIn
Via: AEC