We spraken met Dr. Jakob Strømann-Andersen van de afdeling Duurzaamheidstechniek van Henning Larsen. Onze lezing behandelde de behoefte aan interdisciplinair onderzoek, duurzame praktijk en hoe technologie de komende jaren verandering zal leiden.
Kun je ons iets vertellen over je professionele achtergrond en waar je momenteel aan werkt?
Ik ben een partner met Henning Larsen en werk met ongeveer 300 architecten wereldwijd. We zijn gevestigd in Kopenhagen, waar we 200 mensen hebben, met vestigingen over de hele wereld. Ik ben een opgeleide ingenieur met een civieltechnische achtergrond, waardoor ik de eerste partner ben die geen architect is. Ik werk al 15 jaar bij het bedrijf en ben als industrieel onderzoek Ph.D. in Denemarken. De eerste drie jaar hier werkte ik als onderzoeker die onderzoek deed en energiezuinige gebouwen ontwerpen. En daar zijn we begonnen met onze benadering van duurzaamheid.
Nu groeien we een team van 15 mensen die 100 procent aan duurzaamheid werken, waar we vijf lopende onderzoeksprogramma's hebben en ik begeleid er drie van. Dus ik doe veel R & D-onderzoek en nieuwe ontwikkelingsprojecten. Ik ga ook onze richting uit bij het adopteren van nieuwe technologieën. Onlangs zijn we overgenomen door Ramboll en zullen we als merk en studio nog steeds verder gaan als 'Henning Larsen'. Maar we zullen profiteren van de grote kennisbank die Ramboll bezit op het gebied van infrastructuur, waterbeheer en andere elementen. Voor ons is het een stap omhoog naar het volgende niveau van duurzaamheid voor onze klant. Dus dat is best spannend om te overwegen voor de komende jaren.
Wat leidde tot uw interesse in duurzaamheid in de gebouwde omgeving? Was het iets dat u persoonlijk had nagestreefd of was het iets dat uit noodzaak voortkwam?
Voor mij is het het fantastische van architectuur. Soms, wanneer u een engineeringproject uitvoert, vindt u de optimale benadering van een build en herhaalt u de oplossing. Met duurzame architectuur is elk project uniek en mag je niet twee keer dezelfde oplossing ontwerpen. Ik ben altijd naast wiskunde door design geleid. In mijn rol moet je elke keer dat ik naar mijn werk ga iets nieuws verzinnen. De bouwsector is in wezen conservatief, dus gezien duurzaamheid duwt ze in een andere richting. Ik dacht – en denk – dat er een enorm potentieel is om sterkere, maar ook meer performatieve architectuur te maken.
Zou u zeggen dat dit conservatisme een uitdaging is?
Ik denk dat dat de enige grote uitdaging is voor de bouwsector. We zijn zo conservatief in vergelijking met andere industrieën. Kijk naar de game-industrie of de farmaceutische industrie, ze steken veel kapitaal in het nastreven van innovatie en onderzoek. Maar er is niemand die echt grenzen wil verleggen in onze branche, en we staan vast als het gaat om bestaande rollen tussen architecten, ingenieurs, aannemers en klanten. Ik ben persoonlijk gefascineerd door wat we kunnen doen als het gaat om het bevorderen van nieuwe soorten partnerschappen door middel van co-creatie en naar buiten kijken naar andere industrieën die ons kunnen inspireren.
Door welke sector ben je in het bijzonder beïnvloed?
We hebben momenteel een nieuw onderzoeksprogramma met de game-industrie. We hebben een persoon in ons team die een onderzoek doet naar akoestiek. Voor onze branche wordt akoestiek besproken als iets 'slecht' is – het is in feite het equivalent van geluid. Maar positieve akoestiek kan een ruimte naar een hoger niveau tillen, ons productiever maken als het gaat om boeiend werken op het werk of thuis. Dus deze persoon in ons team was vroeger een rockmuzikant en hij kijkt naar live akoestische simulatie. Normaal gesproken gebeurt dit via spreadsheets, maar we werken samen met computationele wiskunde en simulatie-experts van de Technische Universiteit van Denemarken en EPFL om een kanaal te ontwikkelen waarmee je een koptelefoon op kunt zetten, in virtual reality in je ruimte kunt wandelen en kunt genieten van de directe output van de akoestiek. U kunt de absorptie van de muren, de vloer en de plafonds wijzigen en directe feedback krijgen over uw voorgestelde ruimte. We hebben het getest en hebben een prototype-evenement gedaan met IO Interactive op BLOX Hub. We werkten bijvoorbeeld samen met een universiteit in de VS en de klant wilde graag collegezalen met vloerbedekking en had een vaste ontwerpmentaliteit. Met behulp van de tool hebben we het tapijt eruit gehaald en vervangen door houten vloeren en beton om de akoestiek te verbeteren. Ze zouden ons op geen enkele manier hebben geloofd of vertrouwd, tenzij we in staat waren om die directe ervaring te bieden. En dat kwam direct door geïnspireerd te zijn door andere industrieën.
Vindt u dat de industrie zich meer bewust – en verantwoordelijk – moet worden van hoe zij met haar processen omgaat?
Ik denk dat het de grootste vraag zal zijn voor de komende tien jaar. We moeten de industrie klaar maken om te ontwerpen voor de hele levenscyclus van een gebouw in plaats van geld te verdienen voor het ontwerpen van vierkante meters. Dat is precies hoe ons bedrijf is opgezet: meer vierkante meters betekent beter zakendoen. Het gaat er niet om hoe de vierkante meters presteren of hoe het gebouw presteert.
En hoe vind je dat dit moet worden aangepakt?
Voor ons zijn er twee manieren. De eerste is om het gebouw gedurende de hele levenscyclus holistisch te beschouwen. Dat is het beton, het staal, het gips dat je in het gebouw stopt. Dat is het beantwoorden van vragen over hoe we ontwerpen op een manier die weinig operationele of onderhoudsbehoeften heeft. En de tweede is hoe we het gesprek veranderen in het ontwerpen van vierkante meters die een langere levensduur hebben. Terwijl we momenteel discussies voeren over beton, hout en duurzaamheid; het is iets dat absoluut deel moet uitmaken van het gesprek. Dan gaat het ook over levenscycli en hoe bedrijfsmodellen zich de komende 10 jaar moeten aanpassen aan nieuwe normen en sancties. Dus het is oké om geld te steken in CO2, maar we moeten ook verantwoordelijk zijn voor mogelijke straffen voor over-design en verspilling.
Bouwprojecten zijn gezamenlijke inspanningen waarbij meerdere partijen samenwerken. Passen de nieuwe processen en technologieën die u ontwikkelt dit aan?
Absoluut. Voor ons gaat het vooral om de workflow. Ik heb drie mensen om me heen die computerontwerpers zijn en het is hun taak om onze workflow te optimaliseren en nieuwe benaderingen te introduceren. We werken momenteel bijvoorbeeld aan de parametrisch geoptimaliseerde modellering van geometrie; iets waarmee je in twee seconden 10.000 iteraties kunt doen en de optimale kunt vinden. Maar we geloven dat het essentieel is om niet te gefocust te zijn op de capaciteit van tools. Er is een groot verschil tussen het genereren van een mogelijke oplossing en het begrijpen hoe je die kunt implementeren in een echte productieketen.
Architecturale en esthetische schoonheid komt niet voort uit een algoritme. Schoonheid komt voort uit de menselijke discussie die volgt, maar het algoritme kan uw formulieren optimaliseren om de discussie over de build te leiden. AI zal het overnemen, maar als een tool die uw workflow optimaliseert en een betere, holistische architectuur creëert omdat het ons vooraf meer oplossingen biedt. Het bespreken van die oplossingen zal leiden tot een geïnformeerde, innovatieve aanpak waarmee teams tot de juiste keuze voor het project kunnen komen. Maar om daar te komen, moet u uw processen, branche of uw bedrijfsmodel ontwrichten. En dat kan voor sommige bedrijven en beroepsbeoefenaars erg moeilijk zijn.
Kun je ons een idee geven waar je het over gaat hebben voor WDBE 2020?
Mijn focus zal liggen op hoe we deze moderne tools integreren met onze huidige ontwerpmentaliteit. Ik zal kijken hoe we performatieve analyse en informatie kunnen omzetten in praktisch ontwerp, terwijl ik ook prestatieontwerp bestudeer op dingen die we al hebben gebouwd om waarde te geven aan de mensen voor wie we ze bouwen. Dus, hoe kunnen we duurzame builds ontwerpen met nieuwe ontwerptools om een grotere sociale impact te creëren? En het zal gebaseerd zijn op voorbeelden uit de echte wereld en casestudy's, dus hopelijk zal dat helpen om het potentieel van de industrie in het hier en nu en in de toekomst te laten zien.
Dokter Strømann-Andersen zal spreken op WDBE 2020 op 30 september 2020. U kunt tickets boeken op wdbe.org of meer te weten komen over de andere evenementen en de regelmatig bijgewerkte agenda.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op WDBE.org. Afbeeldingen zijn met dank aan Henning-Larsen
Via: AEC