Lu Ying was onlangs medeoprichter van Future Urban Living om duurzame oplossingen voor bedrijven en steden in de circulaire economie te verkennen door middel van design thinking. Lu gaf een geweldige keynote speech op WDBE 2019 in Helsinki. In dit interview zetten we de discussie voort.
AH: Kun je een paar woorden zeggen over je achtergrond, wat je doet en wat je inspireerde om Future Urban Living op te starten?
Future Urban Living heeft alles te maken met het helpen van organisaties bij de transformatie van lineaire naar circulaire economie. Onze focus is niet alleen om onze klanten te helpen bij het bouwen van duurzame oplossingen, maar eerder om de hele manier van denken te verleggen naar het inzicht dat economische, ecologische en culturele waarden geen afweging met elkaar zijn. Zodra bedrijven dit beseffen, vertaalt dit zich vaak in waardeverschuivingen in het bedrijfsleven. In plaats van een product te verkopen, verkoop je nu een oplossing voor een probleem. En de sky is the limit voor wat voor soort oplossingen er kunnen worden geboden om die problemen op te lossen.
Omdat we doen wat we doen, moeten we volledige ecosystemen begrijpen. Het is dus niet ongebruikelijk dat we verschillende sectoren overbruggen, van privé naar publiek en van academische wereld naar intergouvernementele organisaties. We spreken allemaal een heel andere taal en hebben belangenconflicten. Maar de meest innovatieve en holistische ideeën vereisen zulke uiteenlopende standpunten.
En dit is allemaal een weerspiegeling van mijn persoonlijke achtergrond. Ik ben opgegroeid op 3 verschillende continenten en heb in verschillende industrieën gewerkt, en ik heb geleerd hoe stil de meeste sectoren nog steeds zijn. Ik vind het interessant om te zien dat bedrijven nog steeds met elkaar concurreren binnen afzonderlijke markten, hoewel de echte dreiging er niet eens meer is.
Dit is dus waar Future Urban Living om de hoek komt kijken. Ik en mijn zakenpartner zijn beiden onderdeel van het World Economic Forum Global Shapers en werkten aanvankelijk aan toekomstige steden waar we ons het belang van multidisciplinaire samenwerking realiseerden. Ideeën zijn zo sterk als hun implementatie en implementatie is alleen interessant als ze economisch haalbaar zijn. Dit leidde er uiteindelijk toe dat we business en design samenvoegen in de wereld van circulaire economie.
AH: Wat is jouw mening over de circulaire economie?
Circulaire economie is de grootste economische kans van onze tijd. Ik zeg dit niet omdat het ideologisch gezien een 'goede zaak' is, maar omdat het de enige manier is waarop ik zie dat verschillende belanghebbenden en bedrijfstakken groei en innovatie op langere termijn ondersteunen. We hebben het hier ook over een serieuze economische waarde: het is een industrie van 4,5 biljoen, die 40 miljoen banen ontsluit die van lineaire naar circulaire economie verschuiven.
Nu, is dit iets nieuws? Niet echt. Het is gezond verstand om het gebruik van hulpbronnen te optimaliseren en afval te verminderen of opnieuw te gebruiken. Maar de afgelopen eeuw zijn we zo gefocust op efficiëntie dat we beperkt zijn geraakt door een schaarste-mentaliteit – in tegenstelling tot een regeneratieve mentaliteit.
Afval wordt nog steeds als een kostenpost beschouwd en niet als een waardevol, herbruikbaar bezit. Gebruikers worden beschouwd als het einde van de levenscyclus van het product en niet als het begin van de reis. Dit zijn enorme mogelijkheden voor ons om nieuwe manieren van waardecreatie aan te boren en te veranderen. Tot slot zie ik circulariteit ook als een mooie kans voor ons om terug te linken naar de natuur, waar alles met elkaar verbonden is. Ik zou niet op jongere leeftijd zijn betrapt door dit te zeggen (omdat ik altijd naar steden was aangetrokken), maar er is zoveel stille wijsheid in de natuur dat het echt vernederend is.
AH: De bouw is een enorme industrie met een aanzienlijke ecologische voetafdruk. Hoe ziet u de huidige status van de branche op het gebied van circulaire economie?
Er is nog een lange weg te gaan. De hele gebouwde omgeving begint net de kop op te steken als het gaat om circulair denken. De helft van de grondstoffen van onze planeet wordt gebruikt in de bouw en dit is een sector die vandaag goed is voor 40% van onze ecologische voetafdruk. Niet alleen de materialen die bij de bouw worden gebruikt, maar ook het daadwerkelijke gebruik van onze gebouwde omgeving.
Er is veel structurele inefficiëntie in de ruimte. Van afval van bouwmateriaal tot inefficiënt ruimtegebruik, energieverlies en tot slot de sloop van gebouwen die op stortplaatsen terechtkomen, aangezien de meeste materialen zoveel giftig zijn dat ze onbruikbaar zijn.
Het is zeker niet de gemakkelijkste industrie om circulair te worden, maar het zal een serieuze impact hebben als dat wel het geval is. We hebben een radicale verandering nodig bij het herdefiniëren van de rol van de gebouwde omgeving: niet alleen voor duurzaamheid, maar ook om regeneratieve en koolstofnegatieve modellen te ontwerpen die organisch kunnen evolueren op dezelfde manier als onze stedelijke omgevingen.
AH: Wat zijn de prikkels voor klanten en AEC-bedrijven om op weg te gaan naar de circulaire economie?
Om eerlijk te zijn, ik weet niet zeker of bedrijven met winstoogmerk op de lange termijn zullen overleven als ze geen aandacht besteden aan wat er in deze ruimte gebeurt. Wereldwijde consumptiegewoonten zijn de afgelopen jaren behoorlijk dramatisch veranderd in de richting van duurzame waarden bij het kiezen van producten en diensten. Dus net zoals digitale transformatie sinds het begin van het jaar 2000 ongeveer 50% van de Fortune 500-bedrijven heeft weggevaagd, zal de verschuiving naar circulariteit de bestaande bedrijfsmodellen de komende jaren verstoren.
En als dit niet existentieel genoeg is voor bedrijven om hun bedrijfsmodel te heroverwegen, dan moeten zaken als open innovatie, kostenverlaging en verspilling van hun systemen ontwerpen voor een beter concurrentievoordeel beslist luid en duidelijk spreken. Circulariteit als ideologie zal niet schaalbaar zijn, circulariteit als economisch model zeker. Deze laatste spreekt een taal die alle sectoren en culturen begrijpen.
AH: Ontwerpers en aannemers werken op projectbasis. Elk project is een nieuwe start. Hoe kan een projectteam of alliantie beginnen met het toepassen van circulaire principes op één project?
Goede vraag. We weten dat het een uitdaging is, maar de manier waarop we dit probleem graag benaderen, is om het als een geweldige kans te zien: omdat circulariteit nog nieuw is en verspreid is in de gebouwde omgeving, kan je ontwerp of project uiteindelijk de hele industrie benchmarken, of zelfs beter. , creëer een volledig nieuwe industrie. Wat je hebt ontdekt in materiaalgebruik in dit project, neemt het bijvoorbeeld niet weg van je volgende. Integendeel, als u een netwerk van duurzame leveranciers heeft opgebouwd, waarom zou u dan niet op langere termijn met hen samenwerken of samen nog slimmere manieren ontwikkelen om koolstofarme constructies te realiseren?
Circulaire principes zijn toepasbaar voor een breed scala aan verschillende toepassingen: productlevenscycli, materiaalverlengingen, afval hergebruiken tot nieuw leven en hulpbronnen herstellen. Ik zie deze principes agnostisch voor de industrie en het project.
We onderzoeken momenteel circulariteit in de luchtvaartindustrie, wat nog een heel nieuw concept is. Het vereist wel dat we vooraf meer tijd en middelen investeren, maar we kunnen hier veel circulariteitsprincipes uit de gebouwde omgeving op toepassen, want uiteindelijk draait het allemaal om het beheren van mensen- en materiaalstromen in fysieke ruimtes op de meest effectieve en efficiënte manier. en duurzame manieren.
AH: Wat zijn het "grote plaatje" of de systemische veranderingen die we uiteindelijk zullen moeten doen?
Systemen benaderen problemen in plaats van industriële silo's. In plaats van ons te concentreren op de oplossing, onze focus te verleggen naar het eigenlijke probleem. Ik kan dit niet genoeg benadrukken. We zullen zien dat meer bedrijven samen met gebruikers, bewoners, toezichthouders en onderzoekers problemen gaan definiëren en oplossen. We zullen beginnen met het volgen van onze materiaalkringlopen: bronherkomst tot consumptie tot upcycle tot regeneratie van hulpbronnen, samen met hun berekende financiële waarde, vandaag en in de toekomst. Dit klinkt misschien ingewikkeld vandaag, maar we hebben al de technologie die tracking, transparantie, traceerbaarheid en uitvoering zal automatiseren.
De bouwsector zal moeten ontwerpen voor meer wendbaarheid, modulariteit, een lange levensduur en veerkracht. Dat is heel anders dan onze huidige stedelijke modellen met vaste constructies op een landzone voor één doel. We zullen meer plug-in plug-out-oplossingen zien voor ons materiaalgebruik en prijsgebruik op een andere manier, en de hele rol van onze bestuurssystemen (zoals steden) zal meer verschuiven naar mogelijk maken in plaats van reguleren van bovenaf.
AH: Kun je goede voorbeelden noemen in de gebouwde omgeving?
Ja absoluut. We beginnen enkele opwindende projecten in deze ruimte te zien bloeien, maar niet zoveel als ik zou willen, nog niet. Een van onze partners gebruikt onderbenutte bouwruimte of afvalruimte (bijv. Gangen, steegjes en overgangsruimten) voor verticale landbouw in stedelijke omgevingen, waardoor 'eetbare steden' ontstaan. Een andere interessante is deze woongemeenschap die blockchain-technologie gebruikt om hernieuwbare energie op te slaan, te distribueren en te verhandelen tussen haar bewoners. Dit om hun energieverbruik te besparen, te optimaliseren en opnieuw toe te wijzen.
We hebben nu een aantal emissievrije gebouwen gezien en daarmee een speciale shout-out naar Kraaijvanger , een andere partner van ons die enorm veel werk heeft verricht bij het ontwerpen van gebouwen volgens de Cradle-to-Cradle (C2C) -principes, waarbij C2C-gecertificeerd is. leveranciers en gebruiken uitsluitend lokaal geproduceerde materialen voor een gezonde gebouwde ruimte.
AH: Er is veel discussie over bouwmaterialen. Zijn bouwmaterialen essentieel vanuit het oogpunt van circulaire economie of slechts een klein stukje van de puzzel?
Essentieel. De natuur maakt nu deel uit van de nieuwbouw. Wat we uit de wereldwijde bron van middelen halen, moeten we ook teruggeven, of zelfs meer, we moeten herstellen. Er zijn veel verschillende manieren waarop we onze materialen kunnen inkopen, het gebruik van die materialen kunnen ontwerpen, hun levenscyclus kunnen verlengen en hun gebruik na hun huidige fase opnieuw kunnen gebruiken in een nieuwe cyclus. Slimme en hybride materialen die interageren met hun omgeving en plug-in plug-out systemen waarmee we materialen 'on-demand' kunnen 'huren' of gebruiken, traceerbare materiaalpaspoorten en bronnenbanken … dit zijn allemaal nieuwe manieren om bewust te zijn over ons materiaalgebruik.
Dat gezegd hebbende, dit is allemaal niet interessant voor de industrie als deze alternatieven economisch niet haalbaar zijn. Als ontwerper zou je al het meest duurzame, hernieuwbare en intelligente materiaal kunnen binnenhalen, maar als je concept te duur is om te financieren, blijft het precies zoals dat, een concept.
Daarom blijf ik het belang van multidisciplinaire innovatie benadrukken: het moet worden afgestemd op de interesse van de ontwikkelaars en investeerders, architecten en ingenieurs, nationaal en stadsbestuur, stadsbewoners en -burgers, constructeurs en technologieleveranciers … enzovoort. Zonder een goede plek in deze afstemming te vinden, is dit allemaal gewoon kletsen over ideeën die niet echt haalbaar zijn.
AH: We hebben echter gezien hoe een groot aantal oudere kantoren, fabrieken of ziekenhuizen niet voorzien in moderne behoeften. Ziet u deze gebouwen en infrastructuur als een aanwinst voor een verplichting, en waarom? Wat moeten we ermee doen?
Grote vraag. Het hangt er echt van af waar deze gebouwen zich bevinden, de manier waarop ze zijn gebouwd, de gebruikte materialen en andere stedelijke infrastructuur eromheen. In veel ontwikkelde Europese steden zie ik bijvoorbeeld oudere infrastructuur als een pluspunt, niet alleen vanwege hun historische en culturele waarde, maar ook omdat ze zijn gebouwd om lang mee te gaan. Met hoogwaardige engineering wordt bij het restaureren van deze oude gebouwen tot hedendaags gebruik de geschiedenis in stand gehouden, zoals geen enkele nieuwe gebouwen dat kan. Dergelijke combinaties zijn voor mij over het algemeen het meest fascinerend.
Aan de andere kant heeft plaatsen zoals China, dat de afgelopen decennia zo'n wilde transformatie heeft ondergaan, zijn hele stedelijke omgeving opgebouwd met een gemiddelde levensduur van 25-30 jaar. Hier zijn natuurlijk veel redenen voor, maar deze gebouwen zijn veel moeilijker (en duurder) te herstellen voor modern gebruik. Het is veel gemakkelijker om ze te slopen en nieuw te bouwen dan ze bijna volledig te renoveren.
AH: Een gebouw of straat is nog steeds een vrij klein onderdeel van een groter stedelijk systeem. Hoe kunnen steden stappen zetten richting de circulaire economie als het gaat om de gebouwde omgeving?
De rol van steden hierin is fundamenteel. Ik zou graag zien dat steden meer bij twee dingen betrokken raken:
1) eigenaar zijn van het grote geheel van dingen in de circulaire economie, infrastructurele hiaten identificeren en private / publieke belanghebbenden stimuleren om in deze gaten te duiken door ondersteuning te bieden. De gemakkelijkste manier om deze verschuiving op gang te brengen, is waarschijnlijk een combinatie van het belasten van mensen met een hogere koolstofvoetafdruk en het financieren van degenen met een meer regeneratieve aanpak.
2) het ontwikkelen van een 'paraplu' vol enablers die verschillende sectoren in staat stellen te innoveren in circulaire modellen. Enablers zijn als tools waarmee je kunt spelen. Dit kan het ontwikkelen van metrische gegevens omvatten om levenscycli te meten en / of het stimuleren van individuen om eraan deel te nemen.
Met andere woorden, ik zou graag zien dat steden de rol op zich nemen om de richting van ecosystemen te leiden. Omdat het voor een enkele operator erg moeilijk is om de eerste stap naar circulariteit te zetten wanneer je het hele ecosysteem nodig hebt om samen te werken, zijn steden in een unieke positie om precies dit te doen. Het zijn deze intense clusters van kapitaal, materieel en menselijk talent – perfecte testopstellingen voor frisse stadsmodellen. Ze sturen ook ons wereldwijde BBP. Daarom ben ik het meest optimistisch over steden in het algemeen.
AH: Tot slot, hoe kunnen onze lezers contact met u opnemen?
De beste manier om gewoon contact met mij op te nemen in Linkedin ( www.linkedin.com/in/luying ) of stuur me een berichtje op
* beveiligd e-mailadres * Via: AEC